Żubr europejski to największe zwierze w Polsce. Przynajmniej patrząc na ogólne wymiary i wagę, gdyż łoś bywa od żubra wyższy w kłębie. To jednak króla Puszczy Białowieskiej można śmiało nazwać królem polskiej przyrody, bo obok bociana i orła jest naszym symbolem narodowym.
Żubr – występuje w puszczy
Puszcza Białowieska to dom żubra w Polsce. W naturze występuje on także w Puszczy Boreckiej, Puszczy Knyszyńskiej i Bieszczadach. Spora populacja tych ssaków poza Polską, zamieszkuje także m.in. Białoruś. U nas jest ich ponad 1 300 na ponad 5 tysięcy w Europie.
Żubr żywi się głównie trawami i innymi roślinami. Nie pogardzi także korą, pędami drzew i żołędziami. Dziennie ten olbrzymi ssak zjada nawet 60 kg zieleniny. Je niemal przez 80 procent swojej aktywności w ciągu dnia. Puszcza daje żubrom nie tylko pożywienie, ale też schronienie.
Wielki ssak i wielki problem
Ile może ważyć żubr? Największe samce nawet tonę! Średni ciężar żubra to aż 700 kg, a samicy nieco ponad 400 kg. Żubrzątko już w czasie przyjścia na świat może ważyć ponad 30 kg.
Rodzi się jedno cielątko, w dodatku najczęściej raz na dwa lata (z powodu trwającej około 9 miesięcy ciąży i rocznego okresu karmienia). Rozród żubrów jest więc powolny. Ograniczony jest także zasięg występowania tych zwierząt. Niegdyś żyły na otwartych terenach, ale m.in. z powodu działalności człowieka przeniosły się do lasów.
Żubr zagrożony wyginięciem
W okresie heloceńskim nasze wielkie ssaki zamieszkiwały dużą część Azji, ale m.in. przez kłusownictwo ich populacja została wytrzebiona. Niegdyś można je było też spotkać w Anglii czy Francji. Niestety już w XVIII ich występowanie ograniczało się do Kaukazu i niektórych rejonów Puszczy Białowieskiej.
W 1923 roku naliczono jedynie 54 żyjące w niewoli żubry na całym świecie. Są obecnie ściśle chronione i zagrożone wyginięciem. Stopniowo udaje się zwiększać ich liczebność.
