Ulica Piotrkowska w Łodzi to oś, przy której toczy się życie całego miasta. Jest reprezentacyjnym deptakiem ciągnącym się na ponad 4 km, co daje jej miano jednej z najdłuższych ulic handlowych w Europie. To wokół niej rozbudowywane było miasto.
1. Ponad 4 kilometry
Ulica Piotrkowska w Łodzi jest główną arterią miasta. Nigdy nie ukształtowało się tam klasyczne centrum. Wcześniej Piotrkowska pełniła funkcję komunikacyjną, obecnie częściowo reprezentacyjną jako deptak. Stała się wizytówką Łodzi i miejscem spotkań, ulicą handlową, oazą sztuki. Piotrkowska nie jest formalnie w całości deptakiem, staje się nim. np. w trakcie „Dni Łodzi” i innych imprez. Odwiedzając Łódź nie sposób ją pominąć.
Ulica jest węższa na początku przy placu Wolności, gdzie ma 17 metrów szerokości i rozszerza się na południe. Przy placu Niepodległości ma 26 metrów długości. Znajduje się przy niej aż ponad 300 znanych miejsc i zabytków!
2. Centrum handlu, sztuki, przemysłu i sentymentu
Część Piotrkowskiej jest deptakiem zwanym biglem, ulica bywa także nazywana Pietryną. Przy deptaku powstało centrum Galeria Łódzka, co spowodowało upadek wielu mniejszych sklepach. Ale po tym zdarzeniu zaczęli je się zapełniać najemcy oferujące ciekawe usługi, właściciele restauracji, sklepów.
Warto tam nie tylko zrobić zakupy. Można też podziwiać. Np. Pomnik Łodzian Przełomu Tysiącleci między ul. Tuwima a Nawrot. Ulicę wybrukowano 13 454 imiennymi kostkami.
Latem ochłodzimy się w zdrojach ulicznych. Niewielkie fontanny to inicjatywa zakładu wodociągów z Łodzi. Można nawet pić z nich wodę. Każdy jest unikatowy, a stworzyli je łódzcy rzeźbiarze: Marcin Mielczarek i Magdalena Walczak. Jeśli chcemy podziwiać ich inne dzieło, możemy podejść kawałek dalej na ul. Piotrkowską 87 zobaczyć Pomnik Misia Uszatka.
3. Ulica Piotrkowska – galeria wielkich łodzian
Ulica Piotrkowska w Łodzi od 18 lat jest dekorowana rzeźbami tworzącymi Galerię Wielkich Łodzian. Ma upamiętnić osoby związane z tym miastem. Jest tam Ławeczka Tuwima, Fortepian Rubinsteina, Kufer Reymonta, Twórcy Łodzi Przemysłowej, Fotel Jaracza i Pomnik Lampiarza. Rzeźby są naprawdę piękne.
Dodatkowo między ul. 6 Sierpnia a pasażem Rubinsteina odnajdziemy niczym hollywoodzką Aleję Gwiazd. W 1996 roku stworzył ją Jan Machulski, a pierwsza gwiazda należała do Andrzeja Seweryna. Teraz są tam gwiazdy w formie płaskorzeźb dedykowane aktorom i reżyserom.
4. Piotrkowska – zaplecze przemysłu
Kiedy to w 1837 roku przy Piotrkowskiej 282 otwarto wielką Białą Fabrykę Ludwika Geyera, Łódź stała się potentatem włókienniczym. Była to jedna z największych fabryk bawełnianych w Europie i miała napęd parowy. Nadal można podziwiać stare maszyny w Centralnym Muzeum Włókiennictwa, które mieści się w budynku fabryki.
W czasie trwania wojny, a konkretnie w 1940 r., nadano Piotrkowskiej nazwę Adolf Hitler Straße. Z kolei w 2015 ulica Piotrkowska w Łodzi stała się pomnikiem historii.
5. Piotrkowska jako miejsce historyczne
Ulica Piotrkowska w Łodzi jest świadkiem ważnych wydarzeń, a ciekawe fakty dotyczące jej historii sięgają jeszcze czasów przed utworzeniem fabryki. Kiedy Łódź była jeszcze przydrożną osadą, Piotrkowska już wtedy tworzyła ważny dukt na obszarze Puszczy Łódzkiej.
Osadę przy Piotrkowskiej nazwano Nowym Miastem, podczas gdy tzw. stara Łódź znajdowała się kawałek dalej na północ. Wzdłuż ulicy wydzielono jednomorgowe działki, a parcele przydzielono tkaczom, rzemieślnikom i handlowcom. Na końcu ulicy wyznaczono rynek Nowego Miasta, czyli dzisiejszy plac Wolności.
Tak zwany trakt piotrkowski był głównym połączeniem między starą Łodzią a Piotrkowem Trybunalskim. Manufaktura Łódzka jaką było Nowe Miasto rosła w siłę dzięki przemysłowi włókienniczemu. Dzięki niej powstało pojęcie „Łodzi rzemieślniczej”. Po powstaniu fabryk handlarze rękodziełem, włókiennicy i rzemieślnicy oczywiście szybko zamykali swoje zakłady. Charakter ulicy się zmienił. Dziś to jedno z najmodniejszych miejsc w mieście.
