Zaginione skarby mają to do siebie, że nie wiadomo gdzie ich szukać. I choć pewnie są jeszcze na tym świecie skrzynie ze złotem zakopane głęboko pod ziemią i leżące na dnie mórz, nie ma co liczyć na znalezienie mapy z zaznaczonym symbolem X skarbem. Czy na pewno? Jest pewna zabawa, dzięki której można samemu poszukiwać skarbów. Ponad 45 tysięcy z nich jest w Polsce! Codziennie możecie mijać dziesiątki z nich nawet o tym nie wiedząc.
Czym jest geocaching
Geocaching to gra terenowa polegająca na poszukiwaniu skarbu. Użytkownicy na całym świecie starają się znaleźć skrytki ukryte przez innych graczy. W Polsce aktywnych jest około 45,5 tysiąca skrytek! 171 tysięcy użytkowników odnajdywało je łącznie 4,69 mln razy. Każda ze skrytek jest oznaczona na stronie internetowej za pomocą współrzędnych geograficznych i naniesiona na mapę. Szuka się realnych, fizycznie istniejących skrytek, a w zabawę naprawdę można wsiąknąć.
Czego się szuka i jak to wygląda
Są różne rodzaje skrytek. Różnią się przede wszystkim rozmiarem.
- Najmniejsze skrytki mogą mieć postać rolki po filmie fotograficznym, czy też małego słoiczka po lekach.
- Większe to zazwyczaj pudełka różnych rozmiarów i różnego rodzaju: plastikowe na żywność, pudełka po lodach, drewniane skrzyneczki, metalowe szkatułki, czy też nawet szczelnie zamknięte wiadra, np. po farbie.
- Największe skarby to często wielkie skrzynie, na przykład drewniane lub metalowe, czy też beczki.
Skrytka powinna zawierać informację czym dokładnie jest oraz że nie ma w niej materiałów niebezpiecznych. To na wypadek gdyby ktoś nieznający gry (tzw. mugol) nie zniszczył jej przez przypadek.
Skrytki mają różny poziom trudności. Odnalezienie niektórych z nich wymaga na przykład przepłynięcia gdzieś, wspięcia się albo zaglądania w zakamarki, gdzie zwykle się nie zagląda. Wszystko po to, żeby zabawa była jeszcze lepsza.
Znalezienie części skarbów wymaga rozwiązania trudnych zagadek logicznych. Skarby oznaczone jako multi-cache należą do właśnie takich bardziej skomplikowanych skrytek. W pierwszym miejscu poszukiwacz dostaje wskazówkę jak dotrzeć do drugiego, a często do trzeciego i kolejnych miejsc (aż w końcu do miejsca ukrycia skarbu).
Co można znaleźć w środku
W środku skrzyni ze skarbem mogą się znajdować różne elementy. Im większa, tym pewnie będzie ich więcej.
logbook – to najważniejszy element: zazwyczaj książeczka lub notesik, w który wpisują się kolejni znalazcy (podając swój login na portalu geocachingowym). To dowód na to, że tam byli i znaleźli skarb. Logbook jest zabezpieczony przed wilgocią za pomocą np. woreczka strunowego. W najmniejszych skrytkach często jest tylko logbook (np. w postaci zwiniętego kawałka papieru);
ołówek i temperówka – często są w środku, żeby móc zapisać się w logbooku;
certyfikat first to find – to specjalny certyfikat dla pierwszego znalazcy skrytki, jeśli akurat osoba, która ją stworzyła umieściła taki certyfikat w środku;
skarby – czyli to co króliczki lubią najbardziej. W środku użytkownicy umieszczają skarby, które można wymieniać na swoje, ale niemniej cenne. Powinny być to przedmioty, które się nie psują i są odporne na wilgoć. To jakie to będą skarby zależy tylko od inwencji użytkowników.
Najczęstszymi skarbami są monety (geocoiny), smycze, breloczki, długopisy, figurki, małe zabawki dla dzieci (które często bawią się w geocaching z dorosłymi) i drobne upominki. Ten rodzaj rozrywki najczęściej traktuje się po prostu jako dobrą zabawę. Użytkownicy liczą na aktywność na świeżym powietrzu, a nie skarby ukryte w skrytkach. Są także travelbugi, czyli oznakowane upominki, które mają na celu dotrzeć w konkretne miejsce, więc użytkownicy powinni brać je ze sobą i przenosić do kolejnej skrytki.
Kilka faktów, które powinieneś przyswoić
- Najpierw musisz zalogować się na stronie geocachingowej, np. geocaching.pl
- W szukaniu skrytek pomagają aplikacje z mapą i naniesionymi skarbami.
- Szukając skrytek staraj się nie zwracać na siebie uwagi, bo skrzynka odnaleziona przez mugoli szybko może zostać zniszczona.
- Niektóre skrzynki łączą się w cykl. Opowiadają np. o konkretnej postaci, a skrytki są ukryte w miejscach związanych z jego działalnością. Szlak „Zimny chirurg” w Poznaniu to zbiór miejsc związanych z pewnym poznańskim nekrofilem.
- W keszach, czyli skrytkach, znajdują się bardzo często informacje i ciekawostki o danym miejscu. Można w ten sposób odkryć fascynujące miejsca, o których wcześniej się nie słyszało.
- Niemile widziane jest zostawianie w skrytkach różnych śmieci. Warto się postarać, by zostawić w środku ciekawy upominek.