Na Srebrnej Górze w otoczeniu lasu Wolskiego znajduje się kościół i klasztor kamedułów. To niezwykle pięknie położone miejsce jest domem dla niewielkiego zakonu, który żyje według bardzo surowych zasad. Mnisi spędzają tu czas głównie w odosobnieniu, modląc się i kontemplując. Przybliżamy historię klasztoru i prezentujemy zjawiskowe zdjęcia z drona.
Ojcowie kameduli
Zakon kamedułów został utworzony w 1012 lub 1027 roku przez św. Romualda. Od 1072 roku funkcjonuje jako osobny zakon wyodrębniony z benedyktynów. Obecnie składa się on z dwóch kongregacji.
Do Krakowa, kamedułów sprowadził w 1603 roku marszałek wielki koronny Mikołaj z Podhajec Wolski. Mnisi żyją według bardzo surowych zasad opartych na regule benedyktyńskiej. Dzień zaczyna się dla nich bladym świtem – wstają o 3:30. Jako, że jest to zakon monastycznych pustelników, mnisi spotykają się niezwykle rzadko. Mieszkają w pustelniach lub pojedynczych celach a ich życie upływa głównie na modlitwie, pokucie i zachowaniu milczenia.
Obecnie zakon kamedułów to niewielkie zgromadzenie. Na świecie istnieje dziewięć klasztorów, w których mieszka około 80 mnichów. Co ciekawe, niemal połowa z nich to Polacy. W naszym kraju znajdują się wyłącznie kameduli z kongregacji Monte Corona.
Kościół i klasztor kamedułów w Krakowie
Kościół pw. Wniebowzięcia Matki Boskiej oraz klasztor kamedułów były budowane w latach 1609-1630. W trakcie trwających prac budowlanych miała miejsca katastrofa – zawaliła się część świątyni. Mimo napotkanych trudności udało się ukończyć budowlę zgodnie z pierwotnymi planami. Charakterystyczne dla tego kościoła jest nietypowe usytuowanie trzeciej wieży. Ze względu na bliskie położenie krakowskiego lotniska, wszystkie wieże świątyni zostały wyposażone w światła.
Na wschód od kościoła zbudowana została strefa dla kamedułów. To tu znajdują się małe, skromne domki, w których mieszkają milczący zakonnicy. Również w otaczającym klasztor lesie znalazło się miejsce na modlitwę – przygotowano tam specjalne obszary przeznaczone do kontemplacji.
Surowe reguły również podczas zwiedzania
Ze względu na reguły zakonne jakich przestrzegają mnisi, klasztor nie jest dostępny dla wszystkich. Zwiedzać go mogą wyłącznie mężczyźni, codziennie przez cały rok. Grupy wpuszczane są co pół godziny pomiędzy 8 i 11 oraz 15 i 16:30. Kobiety mogą przekroczyć bramy klasztoru zaledwie w 12 dni w ciągu roku. Są to głównie święta m.in Boże Narodzenie, Zielone Świątki czy Wniebowzięcie NMP.
Kościół znajdujący się na terenie klasztoru mogą natomiast obejrzeć wszyscy. Surowo przestrzegana jest natomiast zasada odpowiedniego stroju. Do świątyni nie zostaną wpuszczone osoby w krótkich spodenkach czy w strojach odkrywających ramiona.